چون خدا خلقت صدیقه کبری می‌کرد

صورت عصمت خود را متجلا می‌کرد

تا علی آیت عظمی نبود بی همتا

ذات حق خلقت صدیقه زهرا می‌کرد

توبه‌اش تا که نیامیخت به نام زهرا

بود بی‌فایده هرچند خدایا می‌کرد

ترک اولی اگر این مرتبه را در بر داشت

کاش آدم همه دم ترک ز اولی می‌کرد

باغ در آتش و گل پرپر و بشکسته نهال

باغبان مهر به لب داشت تماشا می‌کرد